2 Eylül 2010 Perşembe

Eylül'ün bıraktığı izler

Foto by Gülale
  Bugün itibariyle yaz mevsimini de geride bırakmış olduk. Sizlerde bilirsiniz; bu yıl yaz gelmedi dedik, ramazan ile birlikte yüksek sıcaklıklara bıraktı kendini. Allah'tan işyerin de klimam var da dışarıdaki sıcaktan bi haber geçirdim.. 

  Çocukluğumda eylül ayı okulların açılma zamanı anlamına geliyordu. Bir nevi çalışan insanın pazartesi sendromu nasılsa öğrenci içinde aynı şey idi. Sevmezdim. Soğuktu. Yağmur vardı. Mont ve kazak giymeyi pek sevmeyen biriyim açıkçası. Boğarlar beni. Bot giymekten de pek haz almam. Şimdi yazarken bir yandan da aklıma geliyor. Yahu senin elinde bunlar sürüylen var, ya kış günü bunlara sahip olamayanlar?

  Bu yıl şu yaz mevsimi inanın nasıl geçti anlamadım. Ne zaman okulum taile girdi. Ne zaman Ramazan başladı ve bitiyor? Günler çabuk geçiyor, tehlikenin farkında mısınız? :)

  Ama şu bir gerçekçi geçen yıla nazaran çok masumane geçti bu yaz mevsimi. Geçen yıl çok canım yanmıştı. Çok günlerim heba olmuştu. Çokca sağlık sorunları yaşamıştım. 2009 yılını bu yüzden yaşamımın sonuna dek hayırla yaad edeceğimi sanmıyorum. :) 
  Kötü günlerim çokça oldu evet ama pozitif geçen zamanlar negatifleri bastırmış oldu benim gözümde. Görünürde tek kişi kaybettim ama çokca insan kazandım. Kendime zaman ayıracak çokca vakit bulabildim. Arkadaşlarımla çokca vakit geçirdim. Çok iyi dostluklar edindim. Manevi hayata daha fazla sarıldım. Bazı vazgeçilmez sandığım şeylerden vazgeçtim. Bir yıl daha yaşlandım...

  Geçmişin geçmişte kalması gerçekten mutluluk verici. 

  Bu yıl istediğim kadar kendimce planlar yapayım, istediğim kadar hayaller kurayım yine herşeyim yüce Yaradan'a kalmış. Geçen yılki yaz ayından bana kalmış yegane güzelliklerden biri de tam iman etmiş olmak. Yani eğer başıma kötü bişi gelmiş ise bu kesinlikle benim yüzümden sahip olduğum günahlara karşılık olarak bana verilmiş olan şeydir. Eğer başıma güzel bir şey gelirse buda  kesinlikle Rabb'imin bana güzel bir lutfudur.

 Babamın hepbana söylediği güzel bir söz vardır: "İnsan hayal eder, kader güler. :)" Babam hep bu sözden sonra gülümser bana, o yuzden gülücük de koydum. Konudan konuya nasıl atladığımın farkında değilim. Açıkcası umrumda da değil hani. Zaten kendimce şunu keşfettim ben bir şeye bağlı kalarak bir şeyler oluşturamıyorum. Benim tüm hayatım doğaçlama üzerine buna eminim.

 Yüce Rabbim'den temennim hayatımın geri kalanı benim için en hayırlı şekilde geçer..

Allah'a emanet olun...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder