Sen ne zaman büyüdün?

Bugün hayatımın en güzel günlerinden birini yaşadım. Kendi ellerimle kardeşimi üniversiteye yazdırdım.

İki kız kardeşimin varlığını ben son bir yıldır farkındayım. Kaybettiğim tek kişi sayesinde kazandığım değerli iki insan bu cicişler. Son bir yıldır onları o kadar çok seviyorum ki..

Bugün ortanca kardeşim hayatının belkide son eğitim düzlüklerinden birine girdi. LYSınavı ile Uluslararsı Ticaret, yetenek sınavı ile de iç mimarlığı kazandı. Son iki gündür ev içinde bir istişare ortamındaydık. Kardeşim hangi bölüme gitmeli diye konuşuyoruk. Babam tarafından benim fikrim sorulduğunda ben iç mimarlık okumasını istedim. Çünkü mimarlık benim gerçekten çocukluk hayalimdi. Aile işletmemizin geleceği açısından iktisat veya işletme okumamın daha uygun olacağı görüşünde bulunuldu ve bende böyle bir karar alarak iktisat alanında uzmanlaşmaya yöneldim.

Vel hasıl istişare sonucunda kardeşim İç Mimar olmak için ilk adımlarını bugun Allah'ın izniyle atmış oldu. Bu karar alındığında sanki gidecekmişim gibi çok mutlu oldum. Hani bazen babalar çocuklarının duydukları heyecanıyla mutlu olurlar ya, evet işte aynen o duyguyu yaşadım.

Ama beni asıl heyecanlandıran konu bu değildi işte. Ben bugün gözümde bir türlü büyüyemeyen kardeşimi üniversiteye yazdırdım. Hani evebeynlerin gözünde biz çocuklar hep küçük olarak kalırız ya. Bir türlü büyüyemeyiz; aynı hisleri yaşadım işte bugün gözlerim nemli. Kardeşim üniversiteye girişinin heyecanıyla yüzünde güller açarken "sen ne zaman büyüdün ki güzelim" dedim içimden. Ben hala seni başına bir iş gelir korkusuyla yalnız başına sokağa salamazken, tek başına otobüse binmene izin vermezken sen nasıl büyüdün ki böyle? Bugün eve geri dönerken ilkokul sonda gittiğin dersanenin önünden geçtik. Daha dün gibi hatırlıyorum dersaneye gittiğin zamanı(ağlayasım geldi şuan :) Önceden gittiğin okullar hep belli kesimin gitiği okullardandı. Seni oralara gönderirken içimiz rahattı. Ama şimdi bambaşka bir çevrenin içine giriyosun canım kardeşim. Çok farklı insanlar olacak etrafında. 

Bizi kırmaktan o kadar çok korkuyosun ki sırf bu yüzden bile başarılı olacağına inanıyorum senin. Seni heyecanlandırmak için kartvizitinde iç mimar yazdığını hayal et diyordum. İnşaallah o günleri göreceğim. 

Bu heyecanında yanında olduğum için çok mutluyum. Darısı diğer minik kardeşim dido'nun başına.. Minik dediysem O'da bu sene lise 3'e gidecek inşaallah. Çok yaşlandım ben abisi.. : )

Sizleri çok seviyorum benim minik kardeşlerim!.. Hemde çok!

Daha dün bu kadardınız siz